وَ وَهَبْنا لِداوُدَ سُلَيْمانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ

و وهبنا لداود سليمان نعم العبد إنّه أوّاب

Wawahabna lidawooda sulaymana niAAma alAAabdu innahu awwabun

سليمان را به داود عطا کرديم چه بنده نيکويي بود و روي به خدا داشت ،

و به داود سليمان را بخشيديم، نيكوبنده اى كه تواب بود.

و ما به داود، سليمان را عطا كرديم. او بسيار نيكو بنده‏اى بود و پيوسته رو بدرگاه خدا داشت.

و سلیمان را به داود بخشیدیم، چه نیکو بنده ای بود به راستی او بسیار رجوع کننده [به خدا] بود.

و بخشيديم بداود سليمان را نيكو بنده بود سليمان زيرا (بخدا) بازگشت كننده بود

و سليمان را به داوود بخشيديم. چه نيكو بنده‏اى. به راستى او توبه‏كار [و ستايشگر] بود.

سليمان را به داوود عطا كرديم، چه بنده خوبى! همواره روى به درگاه ما داشت.

و سليمان را به داوود بخشيديم كه نيك بنده‏اى بود، [و] پيوسته روى به خدا داشت.

و بخشيديم بداود سليمان را خوب بنده بود بدرستيكه او بود رجوع كننده

و به داود سليمان را عطا كرديم. چه نيك بنده‏اى بود. او رو به سوى خدا داشت

ما سلیمان را به داوود بخشیدیم؛ چه بنده خوبی! زیرا همواره به سوی خدا بازگشت می‌کرد (و به یاد او بود)!

و سليمان را به داوود بخشيديم، نيكو بنده‏اى بود، همانا او بسى بازگردنده [به سوى ما] بود.

و بخشيديم بداود (ع) سليمان (ع) را خوب بنده بود بدرستى كه او بود رجوع كننده

و بخشيديم به داود سليمان را چه خوب بنده اى است او است بسيار بازگشت كننده

و به داود (فرزندش) سلیمان را عطا کردیم، او بسیار نیکو بنده‌ای بود، زیرا بسیار به درگاه خدا با تضرع و زاری رجوع می‌کرد.

ما به داوود سليمان را عطا كرديم؛ بنده اي خوب و فرمانبردار.

And We granted to David Soliman, blessed/praised the slave/servant that he truly is repentant

And to Dawood (David) We gave Sulaiman (Solomon). How excellent (a) slave! Verily, he was ever oft-returning in repentance (to Us)!

And We gave unto David Solomon; how excellent a servant he was! He was a penitent.

AND UNTO DAVID We granted Solomon [as a son – and] how excellent a servant [of Ours he grew up to be]! Behold, he would always turn unto Us – [I.e., he would always think of God, as illustrated by the example given in the sequence.]

En wij gaven aan David Salomo. Welk een uitmuntende dienaar! want hij wendde zich dikwijls tot den Heer.

And to David We granted Solomon. What an excellent and obedient servant.

Abbiamo dato a Davide Salomone, un servo eccellente

And to Dawood (David) We gave Sulaiman (Solomon). How excellent (a) slave! Verily, he was ever oft-returning in repentance (to Us)!

Мы даровали Давуду (Давиду) Сулеймана (Соломона). Как прекрасен был этот раб! Воистину, он всегда обращался к Аллаху.

Мы даровали Давуду Сулаймана. Прекрасный он раб: воистину, он всегда обращался к Нам.

And We gave to Dawood Sulaiman, most excellent the servant! Surely he was frequent in returning (to Allah).

And We bestowed on David, Solomon. How excellent a slave! Lo! he was ever turning in repentance (toward Allah).

And we gave to David, Solomon, an excellent servant; verily, he turned frequently to us.

Davûd’a Süleyman’ı armağan ettik. Ne güzel kul! Hep Allah’a sığınır, yakarırdı.

We gave Solomon to David; and he was an excellent worshiper, he was penitent.

And unto David We granted Solomon, how excellent a servant! Behold, in every situation He would turn to Divine Laws.

To David we granted Solomon; a good and obedient servant.

And Solomon gave we unto David. An excellent servant, for he loved to turn him Godward.

And We gave unto David Solomon; how excellent a servant! For he frequently turned himself unto God.

And WE bestowed on David Solomon who was an excellent servant of Ours. He was always turning to US.

Wir bescherten David Salomo. Ein vortrefflicher Diener: stets wandte er sich (zu Gott).

И Мы Дауду дали Сулеймана – ■ Такого превосходного слугу! ■ Ведь он всегда к Нам обращался.

Вә Без Даудка Сөләйманны һибә кылдык, нинди хуш бәндәдер ул Сөләйман, ул һәрвакыт тәүбә тәсбих белән Аллаһуга кайтучыдыр.

اور ہم نے داؤد کو سلیمان عطا کئے۔ بہت خوب بندے (تھے اور) وہ (خدا کی طرف) رجوع کرنے والے تھے

اور ہم نے داؤد (علیہ السلام) کو (فرزند) سلیمان (علیہ السلام) بخشا، وہ کیا خوب بندہ تھا، بے شک وہ بڑی کثرت سے توبہ کرنے والا ہے،