‹
قرآن، سوره ص (38) آیه 35
آیه پسین: سوره ص (38) آیه 36
آیه پیشین: سوره ص (38) آیه 34
قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ هَبْ لِي مُلْكاً لا يَنْبَغِي لأَِحَدٍ مِنْ بَعْدِي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
قال ربّ اغفر لي و هب لي ملكا لا ينبغي لأحد من بعدي إنّك أنت الوهّاب
Qala rabbi ighfir lee wahab lee mulkan la yanbaghee li-ahadin min baAAdee innaka anta alwahhabu
گفت : اي پروردگار من ، مرا بيامرز و مرا ملکي عطا کن که پس از من کسي سزاوار آن نباشد ، که تو بخشاينده اي
گفت پروردگارا مرا بيامرز و به من فرمانروايى اى ببخش كه سزاوار هيچ كس غير از من نباشد كه تو بخشنده اى.
عرض كرد پروردگارا، مرا ببخشاى و براى من ملك و سلطنتى عطا فرما كه بعد از من به احدى عطا نفرمودهاى در حقيقت تو بسيار بخشندهاى.
گفت: پروردگارا! مرا بیامرز و حکومتی به من ببخش که بعد از من سزاوار هیچ کس نباشد؛ یقیناً تو بسیار بخشنده ای.
بخدا گفت پروردگارم بيامرز مرا و ببخش مرا پادشاهى كه نسزد هيچ كس را از پس من زيرا تنها تو بخشندهاى پس رام گردانيديم
گفت: «پروردگارا، مرا ببخش و مُلكى به من ارزانى دار كه هيچ كس را پس از من سزاوار نباشد، در حقيقت، تويى كه خود بسيار بخشندهاى.»
و گفت: «پروردگارا! مرا ببخش و سلطنتى به من عطا فرما كه پس از من كسى را سزاوار نباشد كه تو بخشايندهاى.»
او گفت: پروردگار من! مرا بيامرز و مرا فرمانرواييى بخش كه پس از من كسى را شايسته نباشد. بيگمان تو بخشندهاى.
گفت پروردگارا بيامرز مرا و عطا كن بر من پادشاهى را كه نزد بر احدى بعد از من بدرستيكه توئى بخشش كننده
گفت: پروردگارا، مرا بيامرز و به من فرمانروايىاى ببخش كه جز من كسى را نسزد. بى گمان تويى كه بخشايندهاى
گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ کس نباشد، که تو بسیار بخشندهای!
گفت: پروردگارا، مرا بيامرز و مرا آن پادشاهى ببخش كه پس از من هيچ كس را نسزد، كه تويى بسيار بخشنده.
گفت پروردگارا بيامرز مرا و عطا كن بر من پادشاهى را كه نسزد بر احدى بعد از من بدرستى كه توئى بخشش كننده
گفت پروردگارا بيامرز برايم و ارزانى دار مرا پادشاهيى كه نسزد كسى را پس از من همانا توئى بسيار بخشنده
عرض کرد: بار الها، به لطف و کرمت از خطای من در گذر و مرا ملک و سلطنتی عطا فرما که پس از من احدی را نسزد، که تو تنها بخشنده بی عوضی.
او گفت: پروردگار من، مرا ببخش و به من سلطنتي عطا كن كه هرگز كسي به آن دست نيافته است. تويي عطاكننده.
He said: «My Lord forgive for me, and grant/present for me an ownership/kingdom (that) should not be to anyone from after me, that You, You are the grantor/presenter.»330
He said: «My Lord! Forgive me, and bestow upon me a kingdom such as shall not belong to any other after me: Verily, You are the Bestower.»
He said, ‹My Lord, forgive me, and give me a kingdom such as may not befall anyone after me; surely Thou art the All-giver.›
he prayed: «O my Sustainer! Forgive me my sins, and bestow upon me the gift of a kingdom which may not suit anyone after me: [I.e., a spiritual kingdom, which could not be inherited by anyone and, hence, would not be exposed to envy or worldly intrigue.] verily, Thou alone art a giver of gifts!»
En zeide: O Heer! vergeef mij en mijn koninkrijk, dat door niemand na mij zal worden verkregen; want gij zijt de schenker van koninkrijken.
He said: "My Lord, forgive me, and grant me a kingship that will never be attained by anyone after me. You are the Grantor."
e disse: «Signore, perdonami e concedimi una sovranità che nessun altro avrà dopo di me. In verità Tu sei il Munifico.
He said: "My Lord! Forgive me, and bestow upon me a kingdom such as shall not belong to any other after me: Verily, You are the Bestower."
Он сказал: «Господи! Прости меня и даруй мне такую власть, которая не будет полагаться никому после меня. Воистину, Ты – Дарующий».
Он сказал: «Господи! Прости меня и даруй мне такую власть, которая после меня не будет приличествовать никому. Воистину, Ты – даритель».
He said: My Lord! do Thou forgive me and grant me a kingdom which is not fit for (being inherited by) anyone after me;
He said: My Lord! Forgive me and bestow on me sovereignty such as shall not belong to any after me. Lo! Thou art the Bestower.
Said he, ‹My Lord, pardon me and grant me a kingdom that is not seemly for any one after me; verily, thou art He who grants!›
Şöyle yakardı: «Rabbim, affet beni! Benden sonra kimseye yaraşmayacak bir mülk/saltanat ver bana! Kuşkusuz sensin, evet sensin Vahhâb!
He said: ‹Forgive me my Lord, and give me a kingdom the like of which will not befall any after me, surely, You are the Giver. ‹
Solomon prayed, «O My Lord! Absolve my imperfections and bestow upon me the gift of a kingdom that may not suit anyone after me. Verily, You are the Giver of Gifts.» (He did not wish to leave his great kingdom in incompetent hands and in all probability was thinking of merit in preference over lineage).
He said, «My Lord, forgive me, and grant me a kingship never attained by anyone else. You are the Grantor.»
He said, O my Lord! pardon me, and give me a dominion that may not be to any one beside me, for thou art the liberal giver.
and said, O Lord, forgive me, and give me a kingdom which may not be obtained by any after me; for thou art the giver of kingdoms.
He said, `O my Lord, grant me forgiveness and bestow on me a kingdom that may not be inherited by anyone after me; surely, Thou art the Great Bestower.›
Er sprach: «O mein Herr, vergib mir und gewähre mir ein Königreich, wie es keinem nach mir geziemt; wahrlich, Du bist der Freigebige.»
И сказал: «О мой Господь! ■ Прости мне и даруй такую власть, ■ Которой соответствовать никто после меня не будет, – ■ Ведь Ты – Податель (всех щедрот)».
Әйтте: «Ий Раббым, мине ярлыкагыл, вә миннән соң һичкемгә лаек булмаган олугъ патшалыкны миңа биргел, тәхкыйк Син һәрнәрсәне һибә кылып бирүчесең.
(اور) دعا کی کہ اے پروردگار مجھے مغفرت کر اور مجھ کو ایسی بادشاہی عطا کر کہ میرے بعد کسی کو شایاں نہ ہو۔ بےشک تو بڑا عطا فرمانے والا ہے
عرض کیا: اے میرے پروردگار! مجھے بخش دے، اور مجھے ایسی حکومت عطا فرما کہ میرے بعد کسی کو میسّر نہ ہو، بیشک تو ہی بڑا عطا فرمانے والا ہے،
‹