وَ اذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ إِذْ نادى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ

و اذكر عبدنا أيّوب إذ نادى ربّه أنّي مسّني الشّيطان بنصب و عذاب

Waothkur AAabdana ayyooba ith nada rabbahu annee massaniya alshshaytanu binusbin waAAathabin

و از بنده ما ايوب ياد کن آنگاه که پروردگارش را ندا داد که : مرا شيطان به رنج و عذاب افکنده است

و بنده ما ايوب را ياد كن آنگاه كه پروردگارش را ندا داد كه شيطان به من رنج و عذاب رسانده است.

و از بنده ما ايوب ياد كن هنگامى كه پروردگارش را خواند و گفت: شيطان مرا رنج و عذاب رسانيده (پروردگارا، از اين رنج و عذاب نجاتم ده).

و بنده ما ایوب را یاد کن، هنگامی که پروردگارش را ندا داد که شیطان [به سبب رنج و شکنجه ای که دچارش هستم] مرا سرزنش و شماتت می کند [تا از رحمت تو دلسردم کند.]

و ياد كن بنده ما ايوب را آندم كه خواند پروردگار خويش را به آنكه رسانيد به من شيطان رنجى و شكنجه‏اى

و بنده ما ايوب را به ياد آور، آنگاه كه پروردگارش را ندا داد كه: «شيطان مرا به رنج و عذاب مبتلا كرد.»

بنده ما ايوب را به يادآور كه پروردگارش را ندا داد كه شيطان مرا به رنج و عذاب افكنده است.

و ياد كن بنده ما «ايوب» را آن هنگام كه پروردگارش را بخواند [و گفت‏] شيطان بمن رنجورى و عذاب رسانيد.

و ياد كن بنده ما ايوب را آنگاه كه خواند پروردگارش را كه مس كرد مرا شيطان برنجى و آزارى

و بنده ما، ايوب را ياد كن، چون پروردگارش را ندا داد كه شيطان به من رنج و دردى رسانده است

و به خاطر بیاور بنده ما ایّوب را، هنگامی که پروردگارش را خواند (و گفت: پروردگارا!) شیطان مرا به رنج و عذاب افکنده است.

و بنده ما ايوب را ياد كن آنگاه كه پروردگار خويش را خواند كه شيطان مرا رنجورى و عذاب رسانيده است.

و ياد كن بنده ما ايوب را آنگاه كه خواند پروردگارش را كه مس كرد مرا شيطان برنجى و آزارى

و ياد كن بنده ما ايّوب را گاهى كه خواند پروردگار خويش را كه همانا رسانيد مرا شيطان رنج و شكنجه اى

و یاد کن از بنده ما ایّوب هنگامی که به درگاه خدای خود عرض کرد: (پروردگارا) شیطان مرا سخت رنج و عذاب رسانیده (تو از کرم نجاتم بخش).

به ياد آور بنده ما ايوب را. او پروردگارش را صدا كرد: شيطان مرا به درد و رنج دچار كرده است.

And remember/mention Our worshipper/slave Job, when he called/cried (to) his Lord: «That I, the devil touched me with hardship/fatigue/disease and torture.»

And remember Our slave Ayoob (Job), when he invoked his Lord (saying): «Verily! Shaitan (Satan) has touched me with distress (by losing my health) and torment (by losing my wealth)!

Remember also Our servant Job; when he called to his Lord, ‹Behold, Satan has visited me with weariness and chastisement.›

AND CALL to mind Our servant Job, [See note on 21:83.] [how it was] when he cried out to his Sustainer, «Behold, Satan has afflicted me with [utter] weariness and suffering!» [I.e., with life-weariness in consequence of suffering. As soon as he realizes that God has been testing him, Job perceives that his utter despondency and weariness of life – eloquently described in the Old Testament (The Book of Job iii) – was but due to what is described as «Satan’s whisperings»: this is the moral to be drawn from the above evocation of Job’s story.] –

En gedenk onzen dienaar Job , toen hij tot zijnen Heer riep, zeggende: Waarlijk, Satan heeft mij met rampen en pijn bedroefd.

And recall Our servant Job, when he called upon his Lord: "The devil has afflicted me with an illness and pain."

E ricorda il Nostro servo Giobbe, quando chiamò il suo Signore: «Satana mi ha colpito con disgrazia e afflizioni».

And remember Our slave Ayoob (Job), when he invoked his Lord (saying): "Verily! Shaitan (Satan) has touched me with distress (by losing my health) and torment (by losing my wealth)!

Помяни Нашего раба Айуба (Иова). Он воззвал к своему Господу: «Сатана причинил мне вред и мучения!»

[Вспомни, Мухаммад,] Нашего раба Аййуба, когда он воззвал к своему Господу: «Шайтан поразил меня страданиями и муками!»

And remember Our servant Ayyub, when he called upon his Lord: The Shaitan has afflicted me with toil and torment.

And make mention (O Muhammad) of Our bondman Job, when he cried unto his Lord (saying): Lo! the devil doth afflict me with distress and torment.

And remember our servant Job when he called upon his Lord that ‹the devil has touched me with toil and torment!›

Kulumuz Eyyûb’u da an! Hani, Rabbine şöyle seslenmişti: «Şeytan bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu.»

Also, remember Our worshiper Job. He called out to his Lord, (saying): ‹satan has afflicted me with harm and pain. ‹

And remember Our servant Job, when he called upon his Lord, «Behold, the serpent has bitten me and I am in distress and suffering.» (‹Satan has touched me›, as a metonym = Serpent has bitten me. He was left alone from his caravan and family, ran out of the essential supplies, and now this happened (4:163), (6:84), (21:83-84).

Remember our servant Job: he called upon his Lord, «The devil has afflicted me with hardship and pain.»

And remember our servant Job when he cried to his Lord, «Verily, Satan hath laid on me disease and pain.»

And remember our servant Job; when he cried unto his Lord, saying, verily Satan hath afflicted me with calamity and pain.

And remember Our servant Job, when he cried unto his Lord; `Satan has afflicted me with toil and torment.›

Und gedenke Unseres Knechtes Hiob, da er zu seinem Herrn schrie: «Satan hat mich mit Unglück und Pein geschlagen.»

И вспомни Нашего слугу Ай’йюба. ■ Воззвал он к своему Владыке: ■ «Мне причинил страдания и недуг Сатана».

Янә колыбыз Әйүб пәйгамбәрне сөйлә, Әйүб Раббысына дога илә мөрәҗәгать итте: «Ий Раббым, мине шайтан авырлык вә каты мәшәкать илә тотты, малымны вә балаларымны һәлак итте.» Әйүб күп еллар сырхау булды, һич нәрсәсе калмады, ул һаман сабыр итте зекердән туктамады.

اور ہمارے بندے ایوب کو یاد کرو جب انہوں نے اپنے رب کو پکارا کہ (بار الہٰا) شیطان نے مجھ کو ایذا اور تکلیف دے رکھی ہے

اور ہمارے بندے ایّوب (علیہ السلام) کا ذکر کیجئے جب انہوں نے اپنے رب کو پکارا کہ مجھے شیطان نے بڑی اذیّت اور تکلیف پہنچائی ہے،