‹
قرآن، سوره غافر (40) آیه 44
آیه پسین: سوره غافر (40) آیه 45
آیه پیشین: سوره غافر (40) آیه 43
فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ
فستذكرون ما أقول لكم و أفوّض أمري إلى اللّه إنّ اللّه بصير بالعباد
Fasatathkuroona ma aqoolu lakum waofawwidu amree ila Allahi inna Allaha baseerun bialAAibadi
زودا که آنچه را که اکنون مي گويم به ياد خواهيد آورد و من کار خويش به خدا واگذار کردم ، زيرا او بندگانش را مي بيند
و زود باشد كه آنچه [اينك] به شما مى گويم به ياد آوريد; و كارم را به خداوند واگذار مى كنم، چرا كه خداوند بر احوال بندگانش بيناست.
در آينده نزديك خواهيد فهميد آنچه من ميگويم كاملا درست است. (و بصلاح شماست) من كار خود را به خدا واگذار مىكنم و او بر احوال بندگان بينا و آگاه است.
پس به زودی [درستیِ] آنچه را [که امروز درباره عذاب اسراف کاران] می گویم [و شما باور نمی کنید] متوجّه خواهید شد، و من کارم را به خدا وامی گذارم؛ زیرا خدا به بندگان بیناست.
پس بزودى ياد خواهيد كرد آنچه مىگويم به شما و باز مىگذارم كار خود را به سوى خدا زيرا خدا بينا بحال بندگانست
پس به زودى آنچه را به شما مىگويم به ياد خواهيد آورد. و كارم را به خدا مىسپارم؛ خداست كه به [حال] بندگان [خود] بيناست.»
آنچه را به شما مىگويم به زودى به ياد خواهيد آورد، من كار خود را به خدا واگذار كردم كه او به بندگانش بصير است.»
پس زود باشد كه آنچه شما را گفتم بياد آريد، و من كار خويش را به خدا مىسپارم بيگمان خدا به بندگان خويش بيناست.
پس زود باشد كه ياد كنيد آنچه را كه ميگويم براى شما و واميگذارم كار خود را بخدا بدرستيكه خدا بيناست به بندگان خود
پس آنچه را كه به شما مىگويم ياد خواهيد كرد. و كار و بارم را به خدا مىسپارم. بى گمان خداوند به [حال] بندگان بيناست
و بزودی آنچه را به شما میگویم به خاطر خواهید آورد! من کار خود را به خدا واگذارم که خداوند نسبت به بندگانش بیناست!»
پس زودا كه آنچه شما را مىگويم ياد كنيد، و من كار خود به خدا وامىگذارم، كه خدا به بندگان بيناست.
پس زود باشد كه ياد كنيد آنچه را كه ميگويم براى شما و وا ميگذارم كار خود را بخدا بدرستى كه خدا بيناست به بندگان خود
زود است ياد آريد آنچه را به شما گويم و بگذارم كار خويش را به خدا كه خدا به بندگان است بينا
پس به زودی گفتارم را (هنگام پاداش عمل) متذکر میشوید و من کار خود به خدا وامیگذارم، که او کاملا بر احوال بندگان بیناست.
روزي آنچه را كه هم اكنون به شما مي گويم، به ياد خواهيد آورد. من قضاوت اين امر را به خدا واگذار مي كنم؛ خدا بر همه مردم بيناست.
So you will remember what I say to you, and I authorize/entrust/empower my matter/affair to God, that truly God (is) seeing/knowing/understanding with the worshippers/slaves .
«And you will remember what I am telling you, and my affair I leave it to Allah. Verily, Allah is the All-Seer of (His) slaves.»
You will remember what I say to you. I commit my affair to God; surely God sees His servants.›
and at that time you will [have cause to] remember what I am telling you [now]. «But [as for me,] I commit myself unto God: for, verily, God sees all that is in [the hearts of] His servants.»
En gij zult u dan herinneren wat ik thans tot u zeg. Wat mij betreft, ik onderwerp mijne zaak aan God; want God beschouwt zijne dienaren.
"You will come to remember what I am telling you, and I leave my affair in this matter to God; God is the Seer of the servants."
[Ben presto] vi ricorderete di quel che vi dico. Io rimetto ad Allah la mia sorte. In verità Allah osserva bene i Suoi servi».
"And you will remember what I am telling you, and my affair I leave it to Allah. Verily, Allah is the All-Seer of (His) slaves."
Вы вспомните то, о чем я вам говорю. Я вверяю свое дело Аллаху. Воистину, Аллах видит рабов».
Скоро вы вспомните то, о чем я вам говорю. Я же во всем полагаюсь на Аллаха, ибо Аллах видит [деяния] рабов».
So you shall remember what I say to you, and I entrust my affair to Allah, Surely Allah sees the servants.
And ye will remember what I say unto you. I confide my cause unto Allah. Lo! Allah is Seer of (His) slaves.
‹But ye shall remember what I say to you; and I entrust my affair to God, verily, God looks upon His servants!›
«Size söylemekte olduklarımı yakında hatırlayacaksınız. Ben işimi Allah’a havale ediyorum. Allah, kullarını iyice görmektedir.»
You will remember what I say to you. To Allah I commit my affair, surely, Allah sees His worshipers. ‹
Sometime in the future you will remember what I am saying to you now. I commit my affair to Allah, for, verily, Allah is Seer of His servants.»
«Some day you will remember what I am telling you now. I leave the judgment of this matter to GOD; GOD is the Seer of all the people.»
Then shall ye remember what I am saying unto you: and to God commit I my case: Verily, God beholdeth his servants.»
And ye shall then remember what I now say unto you. And I commit my affair unto God: For God regardeth his servants.
`So you will soon remember what I say to you. And I entrust my affair to ALLAH. Verily, ALLAH watches over HIS servants.›
Bald werdet ihr an das denken, was ich euch sage. Und ich stelle meine Sache Allah anheim. Fürwahr, Allah schaut die Diener wohl.»
(Со временем) вы вспомните, что я вам говорю; ■ Я ж свое дело предаю Аллаху, – ■ Ведь видит Он служителей Своих».
Ий кавемем, мин әйткән сүзләрнең, хаклыгын тиздән белерсез, ләкин эш узган булыр, мин эшемне Аллаһуга тапшырамын, Аллаһ, әлбәттә, бәндәләрен күрүчедер.
جو بات میں تم سے کہتا ہوں تم اسے آگے چل کر یاد کرو گے۔ اور میں اپنا کام خدا کے سپرد کرتا ہوں۔ بےشک خدا بندوں کو دیکھنے والا ہے
سو تم عنقریب (وہ باتیں) یاد کرو گے جو میں تم سے کہہ رہا ہوں، اور میں اپنا معاملہ اللہ کے سپرد کرتا ہوں، بے شک اللہ بندوں کو دیکھنے والا ہے،
‹