‹
قرآن، سوره الشورى (42) آیه 40
آیه پسین: سوره الشورى (42) آیه 41
آیه پیشین: سوره الشورى (42) آیه 39
وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ
و جزاء سيّئة سيّئة مثلها فمن عفا و أصلح فأجره على اللّه إنّه لا يحبّ الظّالمين
Wajazao sayyi-atin sayyi-atun mithluha faman AAafa waaslaha faajruhu AAala Allahi innahu la yuhibbu alththalimeena
جزاي هر بدي بديي است همانند آن پس کسي که عفو کند و آشتي ورزد مزدش با خداست ، زيرا او ستمکاران را دوست ندارد
و جزاى هر بدى، بدى اى همانند آن است، پس هر كه عفو و درستكارى پيشه كند، پاداش او بر خداوند است، كه ستمكاران را دوست ندارد.
انتقام (و قصاص) و كيفر اعمال قبيح مجازاتى است بمانند آن (نه بيشتر) اما اگر كسى (از حق خود) گذشت نمود و مصالحه كرد، اجر و ثواب او بر عهده خداست. مسلما او ستمكاران را هرگز دوست نميدارد.
پاداش بدی [چون قتل و زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر که بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح نماید. پاداشش بر عهده خداست؛ یقیناً خدا ستمکاران را دوست ندارد.
و كيفر كردار بد كردار بدى است بمانندش پس هر كه درگذرد (از ستمكار خود) و اصلاح كند پاداش او بعهده خداست زيرا خدا دوست ندارد ستمگران را
و جزاى بدى، مانند آن، بدى است. پس هر كه درگذرد و نيكوكارى كند، پاداش او بر [عهده] خداست. به راستى او ستمگران را دوست نمىدارد.
هر بدى را مجازاتى است همانند آن و هر كس ببخشد و راه آشتى در پيش گيرد مزدش با خداست زيرا كه او ستمكاران را دوست ندارد
و جزاى بدى، بديى مانند آن است، و هر كس كه ببخشد، و آشتى كند، پاداش او بر خداست، بيگمان او ستمكاران را دوست ندارد.
و پاداش بدى بديست مانند آن پس آنكه عفو كرد و اصلاح نمود پس مزد او بر خداست بدرستيكه او دوست ندارد ستمكاران را
و سزاى بدى، بدىاى مانند آن است. پس هر كس كه در گذرد و [كار را] به صلاح آورد، پاداشش بر خداوند است. بى گمان او ستمكاران را دوست نمىدارد
کیفر بدی، مجازاتی است همانند آن؛ و هر کس عفو و اصلاح کند، پاداش او با خداست؛ خداوند ظالمان را دوست ندارد!
و كيفر بدى بديى باشد مانند آن- نه بيشتر-، پس هر كه درگذرد و اصلاح كند- ميان خود و ستمكار خود- پاداش او بر خداست. همانا او ستمكاران را دوست ندارد.
و پاداش بدى بديست مانند آن پس آنكه عفو كرد و اصلاح نمود پس مزد او بر خداست بدرستى كه او دوست ندارد ستمكاران را
و كيفر بد بديى است مانندش و آنكه درگذرد و اصلاح كند پس پاداش او بر خدا است همانا او دوست ندارد ستمگران را
و انتقام بدی (مردم) به مانند آن بد رواست (نه بیشتر) و باز اگر کسی عفو کرده و (بین خود و خصم خود را به عفو) اصلاح نمود اجر او بر خداست، که خدا ستمکاران را هیچ دوست نمیدارد.
اگرچه جزاي بي عدالتي، مجازاتي معادل آن مي باشد، ولي كساني كه گذشت كنند و پرهيزكاري را حفظ نمايند، از خدا پاداش مي گيرند. او افراد ظالم را دوست ندارد.
And a sin’s/crime’s reimbursement (is) a sin/crime equal to it , so who forgave/pardoned and corrected/repaired , so his reward (is) on God, that He truly does not love/like the unjust/oppressors.
The recompense for an evil is an evil like thereof, but whoever forgives and makes reconciliation, his reward is due from Allah. Verily, He likes not the Zalimoon (oppressors, polytheists, and wrong-doers, etc.).
and the recompense of evil is evil the like of it; but whoso pardons and puts things right, his wage falls upon God; surely He loves not the evildoers.
But [remember that an attempt at] requiting evil may, too, become an evil: [Lit., «is [or «may be»] an evil like it». In other words, successful struggle against tyranny (which latter is the meaning of the noun baghy in the last sentence of the preceding verse) often tends to degenerate into a similarly tyrannical attitude towards the erstwhile oppressors. Hence, most of the classical commentators (e.g., Baghawi, Zamakhshari, Razi, Baydawi) stress the absolute prohibition of «going beyond what is right» (itida) when defending oneself against tyranny and oppression. (Cf. the passage relating to fighting against «those who wage war against you» in 2:190 ff.)] hence, whoever par
En de wedervergelding van het kwaad daaraan gevenredigd doet zijn; maar hij die vergeeft en met zijn vijand verzoend is, zal zijne belooning van God ontvangen ; want hij bemint de onrechtvaardigheid niet.
The recompense for a crime shall be its equivalence, but whoever forgives and makes right, then his reward is upon God. He does not like the wrongdoers.
La sanzione di un torto è un male corrispondente, ma chi perdona e si riconcilia, avrà in Allah il suo compenso. In verità Egli non ama gli ingiusti.
The recompense for an evil is an evil like thereof, but whoever forgives and makes reconciliation, his reward is due from Allah. Verily, He likes not the Zalimoon (oppressors, polytheists, and wrong-doers, etc.).
Воздаянием за зло является равноценное зло. Но если кто простит и установит мир, то его награда будет за Аллахом. Воистину, Он не любит беззаконников.
Воздаяние за зло – равноценное зло. Но тот, кто простит и уладит [дело] миром, будет вознагражден Аллахом. Ведь Он не любит нечестивцев.
And the recompense of evil is punishment like it, but whoever forgives and amends, he shall have his reward from Allah; surely He does not love the unjust.
The guerdon of an ill-deed is an ill the like thereof. But whosoever pardoneth and amendeth, his wage is the affair of Allah. Lo! He loveth not wrong-doers.
For the recompence of evil is evil like unto it; but he who pardons and does well, then his reward is with God; verily, He loves not th
e unjust.
Bir kötülüğün cezası, tıpkısı bir kötülüktür. Fakat affdeip barışmayı esas alanın ücretini bizzat Allah verir. O, zalimleri hiç sevmez.
The recompense of a sin is a sin like it, but whosoever forgives and seeks to reform, his wage will be with Allah. Surely, He does not love the harmdoers.
But requiting evil may become an evil in itself! Hence, whoever pardons and makes peace, his reward rests with Allah. Verily, He loves not the violators of human rights.
Although the just requital for an injustice is an equivalent retribution, those who pardon and maintain righteousness are rewarded by GOD. He does not love the unjust.
– Yet let the recompense of evil be only a like evil but he who forgiveth and is reconciled, shall be rewarded by God himself; for He loveth not those who act unjustly.
— And the retaliation of evil ought to be an evil proportionate thereto: — But he who forgiveth, and is reconciled unto his enemy, shall receive his reward from God; for He loveth not the unjust doers.
Remember that the recompense of an injury is an injury the like thereof; but whoso forgives and thereby brings about an improvement, his reward is with ALLAH. Surely, HE loves not the wrongdoers.
Die Vergeltung für eine Schädigung soll eine Schädigung in gleichem Ausmaß sein; wer aber vergibt und Besserung bewirkt, dessen Lohn ist sicher bei Allah. Wahrlich, Er liebt die Ungerechten nicht.
А воздаянием за зло ■ Есть зло, подобное ему. ■ Тому же, кто простит и восстановит мир, ■ Назначена награда у Аллаха, – ■ Ведь Он не любит преступивших ■ (Пределы, установленные Им).
Явызлык белән золым итүчегә җәза бирелә үзе золым иткән хәтле генә, әгәр мәзълум кеше залимне гафу итсә һәм араларын ислах кылса, бу эшнең әҗере Аллаһ хозурында сакланыр, әмма Аллаһ хаксыз золым итүчеләрне сөймидер.
اور برائی کا بدلہ تو اسی طرح کی برائی ہے۔ مگر جو درگزر کرے اور (معاملے کو) درست کردے تو اس کا بدلہ خدا کے ذمے ہے۔ اس میں شک نہیں کہ وہ ظلم کرنے والوں کو پسند نہیں کرتا
اور برائی کا بدلہ اسی برائی کی مِثل ہوتا ہے، پھر جِس نے معاف کر دیا اور (معافی کے ذریعہ) اصلاح کی تو اُس کا اجر اللہ کے ذمّہ ہے۔ بیشک وہ ظالموں کو دوست نہیں رکھتا،
‹