‹
قرآن، سوره القلم (68) آیه 43
آیه پسین: سوره القلم (68) آیه 44
آیه پیشین: سوره القلم (68) آیه 42
خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَ قَدْ كانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَ هُمْ سالِمُونَ
خاشعة أبصارهم ترهقهم ذلّة و قد كانوا يدعون إلى السّجود و هم سالمون
KhashiAAatan absaruhum tarhaquhum thillatun waqad kanoo yudAAawna ila alssujoodi wahum salimoona
وحشت در چشمانشان پيداست ، ذلت بر آنها چيره شده است پيش از اين نيز، آنها را در عين تندرستي به سجده فرا خوانده بودند
ديدگانشان [از ترس] فرو افتاده باشد; غبار خفت و خوارى بر رخسارشان نشسته; و چنين بود كه به سجده دعوت مى شدند و تندرست بودند.
با چشمان خيره و ترسان، سرا پاى آنها را ذلت و خوارى فرا خواهد گرفت و قبل از آن (در دنيا) با تنى سالم به سجده كردن دعوت ميشدند (ولى آنان از سجده خوددارى مىنمودند).
دیدگانشان از شرم و حیا، فرو افتاده، خواری و ذلت آنان را فرا گیرد و اینان [در دنیا] به سجده [بر خدا] دعوت می شدند در حالی که تندرست بودند [ولی از فرمان خدا متکبرانه روی می گرداندند.]
در حاليكه ذليل باشد ديدگانشان (سر در پيش افكنده و شرمندهاند) فرو گيرد آنها را خوارى و حقا خوانده مىشدند به سجده كردن در حاليكه ايشان تندرست بودند
ديدگانشان به زير افتاده، خوارى آنان را فرو مىگيرد، در حالى كه [پيش از اين] به سجده دعوت مىشدند و تندرست بودند.
ديدگانشان فرو افتاده و زبونى وجودشان را دربرگيرد و پيش از آن سالم بودند كه به سجده خوانده مىشدند
چشمهايشان [از بيم] فرو خوابيده باشد خواريى آنان را فرو پوشد در حالى كه [در دنيا] به سجده خوانده مىشدند و آنان تندرست بودند.
كه فرو افتد چشمهاشان فرو گيرد ايشانرا خوارى و بتحقيق كه بودند خوانده مىشدند به سجود و ايشان بودند تندرستان
[در حالتى كه] خوارى از ديدگانشان پيداست. ذلت آنان را فرو گيرد. و در حالى كه تندرست بودند به سجده فراخوانده مىشدند.
این در حالی است که چشمهایشان (از شدّت شرمساری) به زیر افتاده، و ذلّت و خواری وجودشان را فراگرفته؛ آنها پیش از این دعوت به سجود میشدند در حالی که سالم بودند (ولی امروز دیگر توانایی آن را ندارند)!
در حالى كه ديدگانشان از ترس فروشده، خوارى و زبونى آنها را فرو گرفته است و همانا به سجود خوانده مىشدند و حال آنكه تندرست بودند- مىتوانستند سجده كنند ولى اجابت نمىكردند-.
كه فرو افتد چشمهاشان فرو گيرد ايشان را خوارى و بتحقيق كه بودند خوانده مىشدند به سجود و ايشان بودند تندرستان
سرافكنده باشد ديدگانشان چيره گردد بر ايشان خوارى و همانا بودند دعوت مى شدند به سجده كردن حاليكه بودند تندرستان
چشمانشان ذلیل و ترسان، ذلّت و حسرت آنها را فرا گرفته و از این پیش (در دنیا) با تن سالم به سجده خدا آنها را میخواندند (ولی اجابت نکردند).
با چشماني به زيرافكنده، حقارت آنها را در بر خواهد گرفت. آنها به سجده كردن دعوت شدند، هنگامي كه كامل و توانا بودند.
Their eyesights/understanding (are) humble/submissive , humiliation/disgrace burdens/depresses them , and they had become being called repeatedly to the prostration and they are safe/secure.
Their eyes will be cast down, ignominy will cover them; they used to be called to prostrate (offer prayers), while they were healthy and good (in the life of the world, but they did not).
humbled shall be their eyes, and abasement shall overspread them, for they had been summoned to bow themselves while they were whole.
downcast will be their eyes, with ignominy overwhelming them – seeing that they had been called upon [in vain] to prostrate themselves [before Him] while they were yet sound [and alive].
Hunne oogen zullen nedergeslagen zijn en zij zullen door de schande worden gevolgd, omdat zij tot de vereering van God werden uitgenoodigd, terwijl zij in zekerheid waren, maar niet wilden hooren.
With their eyes subdued, humiliation will cover them. They were invited to prostrate when they were whole and able.
saranno bassi i loro sguardi e saranno coperti di ignominia. Eppure furono chiamati a prosternarsi quando ancora erano sani e salvi.
Their eyes will be cast down, ignominy will cover them; they used to be called to prostrate (offer prayers), while they were healthy and good (in the life of the world, but they did not).
Их взоры потупятся, и унижение покроет их. А ведь их призывали пасть ниц, когда они пребывали во здравии.
Глаза их потупятся долу, и постигнет их унижение. А ведь их призывали пасть ниц [в этом мире], когда они были во здравии!
Their looks cast down, abasement shall overtake them; and they were called upon to make obeisance indeed while yet they were safe.
With eyes downcast, abasement stupefying them. And they had been summoned to prostrate themselves while they were yet unhurt.
Lowering their looks, abasement shall attack them, for they were called to adore while yet they were safe!
Gözleri yere eğilmiş, benliklerini zillet kaplamıştır. Onlar, sapasağlam oldukları zaman da secde etmeye çağrılıyorlardı.
Their eyes will be humbled, and humiliation shall spread over them for they were already ordered to prostrate themselves when they were undiminished.
Their eyes drooping, humiliation will overwhelm them! And they had been repeatedly invited to prostrate when they were able.
With their eyes subdued, humiliation will cover them. They were invited to fall prostrate when they were whole and able.
Their looks shall be downcast: shame shall cover them: because, while yet in safety, they were invited to bow in worship, but would not obey.
Their looks shall be cast down: Ignominy shall attend them: For that they were invited to the worship of God, while they were in safety, but would not hear.
Their eyes will be cast down, and humiliation will cover them; and they were, indeed, called upon to prostrate themselves when they were safe and sound, but they did not.
Ihre Blicke werden niedergeschlagen sein, (und) Schande wird sie bedecken; denn sie waren aufgefordert worden, sich anbetend niederzuwerfen, als sie gesund und wohlbehalten waren (doch sie gehorchten nicht).
Потупленными будут взоры их, ■ Позор их (с головы до ног) покроет. ■ А ведь к (молитвенным) поклонам ■ И раньше призывали их, ■ И пребывали в (полном) здравии они – ■ (И все же отказались).
Куркудан күзләре түбән салынган булыр вә аларны хурлык каплар. Тәхкыйк алар дөньяда сәҗдә кылырга, ягъни намаз укырга боерылган иделәр, ләкин укымадылар, үзләре сәламәт тә иделәр, намаз укымаска һич гозерләре юк иде.
ان کی آنکھیں جھکی ہوئی ہوں گی اور ان پر ذلت چھا رہی ہوگی حالانکہ پہلے (اُس وقت) سجدے کے لئے بلاتے جاتے تھے جب کہ صحیح وسالم تھے
ان کی آنکھیں (ہیبت اور ندامت کے باعث) جھکی ہوئی ہوں گی (اور) ان پر ذِلت چھا رہی ہوگی، حالانکہ وہ (دنیا میں بھی) سجدہ کے لئے بلائے جاتے تھے جبکہ وہ تندرست تھے (مگر پھر بھی سجدہ کے اِنکاری تھے)،
‹