وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ

و أمّا إذا ما ابتلاه فقدر عليه رزقه فيقول ربّي أهانن

Waamma itha ma ibtalahu faqadara AAalayhi rizqahu fayaqoolu rabbee ahanani

و چون بيازمايدش و رزق بر او تنگ گيرد ، مي گويد : پروردگار من مرا خوار ساخت

و اما چون او را [به بلا و محنت] بيازمايد و روزى او را بر او تنگ گيرد، [بى صبرى و ناسپاسى كند و] گويد پروردگارم مرا خوار داشت.

و اگر با كاهش روزى انسان را مورد آزمايش قرار دهد، خواهد گفت كه خدا مرا خوار و ذليل ساخت (و من سزاوار اين مصيبت نبودم)

و اما چون او را بیازماید، پس روزی اش را بر او تنگ گیرد، گوید: پروردگارم مرا خوار و زبون کرد.

و اما هنگامى كه آزمايشش كند (به سختى) و تنگ گيرد بر او روزيش را پس بگويد پروردگار من خوار كرده است مرا

اما انسان، هنگامى كه پروردگارش وى را مى‏آزمايد، و عزيزش مى‏دارد و نعمت فراوان به او مى‏دهد، مى‏گويد: «پروردگارم مرا گرامى داشته است.»

اما چون او را بيازمايد و روزى را بر او تنگ گيرد، مى‏گويد: «پروردگارم مرا خوار كرده است.»

و امّا آن گاه كه او را آزمايش كند، و روزى را بر او تنگ گيرد گويد: پروردگارم مرا خوار كرد.

و اما چون آزمايد او را و تنگ گيرد بر او روزيش را پس گويد پروردگارم خوارم گردانيده مرا

و امّا اگر او را بيازمايد و روزى‏اش را بر او تنگ گيرد، گويد: پروردگارم مرا خوار داشته است

و امّا هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ می‌گیرد (مأیوس می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است!»

و اما چون او را بيازمايد و روزى‏اش را بر او تنگ سازد، گويد: پروردگارم مرا خوار و زبون كرد- به سبب اين ابتلا-.

و اما چون آزمايد او را و تنگ گيرد بر او روزيش را پس گويد پروردگارم خوارم گردانيده مرا

و اما هر گاه بيازمايدش پس تنگ گيرد بر او روزيش را گويد پروردگارم خوارم ساخت

و چون او را باز برای آزمودن تنگ روزی کند (دلتنگ و غمین شود و) گوید: خدا مرا خوار گردانید.

اما اگر او را با كمبود روزي امتحان كند، مي گويد: پروردگارم مرا خوار مي کند!

And but when as long as He tested him, so He tightened/strained on him His/his provision, so he says: «My Lord humiliated/disgraced/degraded me.»

But when He tries him, by straitening his means of life, he says: «My Lord has humiliated me!»

But when he tries him and stints for him his provision, then he says, ‹My Lord has despised me.›

whereas, whenever He tries him by straitening his means of livelihood, he says, «My Sustainer has disgraced me!»

Maar als hij hem met rampen bezoekt, en hem zijne weldaden terughoudt, Zegt hij: Mijn Heer versmaadt mij.

And if his Lord tests him and gives him little wealth, then he says: "My Lord has humiliated me!"

Quando invece lo mette alla prova lesinando i Suoi doni, egli dice: «Il mio Signore mi ha umiliato».

But when He tries him, by straitening his means of life, he says: "My Lord has humiliated me!"

Когда же Он испытывает его, ограничивая его в пропитании, тот говорит: «Господь мой унизил меня!»

Когда же Он ради испытания ограничивает его в пропитании, тот говорит [недовольно]: «Мой Господь подверг меня унижению».

But when He tries him (differently), then straitens to him his means of subsistence, he says: My Lord has disgraced me.

But whenever He trieth him by straitening his means of life, he saith: My Lord despiseth me.

but whenever he tries him and doles out to him his subsistence, then he says, My Lord despises me!

Ama Rabbi onu sıkıntıya uğratıp rızkını ölçüye bağlarsa: «Rabbim bana ihanet etti!» der.

But when He tests him by restricting his provision, he says: ‹My Lord has humiliated me. ‹

But when He lets his life take a turn by restricting his provision, he says, «My Lord has disgraced me.»

But if He tests him through reduction in provisions, he says, «My Lord is humiliating me!»

But when he proveth him and limiteth his gifts to him, He saith, «My Lord despiseth me.»

But when He proveth him by afflictions, and withholdeth his provisions from him, he saith, my Lord despiseth me.

But when HE tries and straitens for him his means of subsistence, he says, `My Lord has disgraced me.›

Wenn Er ihn aber prüft, indem Er ihm seine Versorgung verkürzt, dann spricht er: «Mein Herr hat mich erniedrigt.»

Когда ж (опять-таки) для испытанья ■ Господь дары ему определяет (мерой), ■ Он говорит: «Меня мой Бог унизил».

Вә әмма Раббысы аның ризыгың кылып, ярлылык белән мүбтәлә итсә, ул Раббым мине хур итте, диядер.

اور جب (دوسری طرح) آزماتا ہے کہ اس پر روزی تنگ کر دیتا ہے تو کہتا ہے کہ (ہائے) میرے پروردگار نے مجھے ذلیل کیا

لیکن جب وہ اسے (تکلیف و مصیبت دے کر) آزماتا ہے اور اس پر اس کا رزق تنگ کرتا ہے تو وہ کہتا ہے: میرے رب نے مجھے ذلیل کر دیا،