فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْماً وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ

ففررت منكم لمّا خفتكم فوهب لي ربّي حكما و جعلني من المرسلين

Fafarartu minkum lamma khiftukum fawahaba lee rabbee hukman wajaAAalanee mina almursaleena

و چون از شما ترسيدم ، گريختم ولي پروردگار من به من نبوت داد و مرا درشمار پيامبران آورد

آنگاه چون از شما ترسيدم از شما گريختم، سپس پروردگارم به من حكمت [/نبوت] بخشيد و مرا از پيامبران گردانيد.

آن گاه از ترس شما گريختم. سپس پروردگارم مرا حكم نبوت عطا فرمود و مرا از پيامبران خود قرار داد.

چون از شما ترسیدم از دستتان گریختم، پس [با این گریز از عرصه زندگی ظالمانه شما این شایستگی را یافتم که] پروردگارم به من حکمت بخشید، و مرا از پیامبران قرار داد.

پس گريختيم از شما آندم كه بيم داشتم از شما پس بخشيد به من پروردگارم حكم را و قرار داد مرا از پيمبران

و چون از شما ترسيدم، از شما گريختم، تا پروردگارم به من دانش بخشيد و مرا از پيامبران قرار داد.

و چون از شما ترسيدم فرار كردم و بعد پروردگارم به من حكمت عطا فرمود و مرا از پيامبران قرار داد.

پس از [ترس‏] شما بگريختم چون از شما بيم داشتم و پروردگارم به من نبوّت بخشيد و مرا از فرستادگان قرار داد.

پس گريختم از شما چون ترسيدم از شما پس بخشيد مرا پروردگارم حكم و گردانيد مرا از مرسلين

پس چون از [كيفر] تان ترسيدم، از شما گريختم، آن گاه پروردگارم به من دانش بخشيد و مرا از رسالت يافتگان گرداند

پس هنگامی که از شما ترسیدم فرار کردم؛ و پروردگارم به من حکمت و دانش بخشید، و مرا از پیامبران قرار داد!

پس چون از شما ترسيدم گريختم، و پروردگارم مرا حكمى- حكمت: درستى انديشه و گفتار و كردار يا حكم نبوت- داد و مرا از پيامبران كرد

پس گريختم از شما چون ترسيدم از شما پس بخشيد مرا پروردگارم حكم و گردانيد مرا از مرسلين

پس گريختم از شما گاهى كه ترسيدمتان پس بخشيد مرا پروردگار من فرمانى و گردانيدم از پيمبران

و آن گاه از ترس شما گریختم تا آنکه خدای من مرا علم و حکمت عطا فرمود و از پیغمبران خود قرار داد.

سپس، از ترس شما گريختم و پروردگارم به من حکمت عطا کرد و مرا يکي از رسولان قرار داد.

So I escaped/fled from you when I feared you, so my Lord granted for me judgment/rule, and He made/put me from the messengers.

«So I fled from you when I feared you. But my Lord has granted me Hukman (i.e. religious knowledge, right judgement of the affairs and Prophethood), and appointed me as one of the Messengers.

so I fled from you, fearing you. But my Lord gave me Judgment and made me one of the Envoys.

and I fled from you because I feared you. But [since] then my Sustainer has endowed me with the ability to judge [between right and wrong], and has made me one of [His] message-bearers. [As is shown in 28:15 -16, after having killed the Egyptian, Moses suddenly realized that he had committed a grievous sin (see also note on the last two sentences of 28:15).]

Daarom ontvluchtte ik u, dewijl ik u vreesde; maar mijn Heer heeft mij wijsheid geschonken en mij tot een zijner gezanten aangewezen.

"So I ran away from you all when I feared you. So my Lord granted me judgment, and made me of the messengers."

Sono fuggito da voi perché ho avuto paura di voi.

"So I fled from you when I feared you. But my Lord has granted me Hukman (i.e. religious knowledge, right judgement of the affairs and Prophethood), and appointed me as one of the Messengers.

Я сбежал от вас, когда испугался вас, но мой Господь даровал мне власть (пророчество или знание) и сделал меня одним из посланников.

И я бежал от вас, когда мне стало боязно. А Господь мой даровал мне знание [различать добро от зла] и возвел меня в число посланников.

So I fled from you when I feared you, then my Lord granted me wisdom and made me of the messengers;

Then I fled from you when I feared you, and my Lord vouchsafed me a command and appointed me (of the number) of those sent (by Him).

‹And I fled from you when I feared you, and my Lord granted me judgment, and made me one of His messengers;

«Sizden korkunca aranızdan kaçtım. Daha sonra Rabbim bana hükmetme gücü bağışladı ve beni peygamberlerden biri yaptı.»

I fled from you because I feared you. But my Lord has given me judgment and made me one of the Messengers.

Then I fled from you in fear. Now Allah has given me a Command and appointed me one of His Messengers.

«Then I fled, when I feared you, and my Lord endowed me with wisdom and made me one of the messengers.

And I fled from you because I feared you; but my Lord hath given me wisdom and hath made me one of his Apostles.

wherefore I fled from you, because I feared you: But my Lord hath bestowed on me wisdom, and hath appointed me one of his Apostles.

`So I fled from you when I feared you; then my Lord granted me right judgment and made me one of the Messengers.

So floh ich von euch, da ich euch fürchtete; doch (nun) hat mir mein Herr Weisheit geschenkt und mich zu einem der Gesandten bestimmt.

И, убоявшись сделанного мной, ■ Я убежал от вас. ■ Но (за истекшие года) ■ Господь мой даровал мне мудрость ■ И ввел в число посланников Своих.

Сездән куркып качтым, вә Раббым миңа шәригать хөкемнәрең бирде, вә мине рәсүлләрдән кылды.

تو جب مجھے تم سے ڈر لگا تو تم میں سے بھاگ گیا۔ پھر خدا نے مجھ کو نبوت وعلم بخشا اور مجھے پیغمبروں میں سے کیا

پھر میں (اس وقت) تمہارے (دائرہ اختیار) سے نکل گیا جب میں تمہارے (ارادوں) سے خوفزدہ ہوا پھر میرے رب نے مجھے حکمِ (نبوت) بخشا اور (بالآخر) مجھے رسولوں میں شامل فرما دیا،