‹
قرآن، سوره الشعراء (26) آیه 220
آیه پسین: سوره الشعراء (26) آیه 221
آیه پیشین: سوره الشعراء (26) آیه 219
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
إنّه هو السّميع العليم
Innahu huwa alssameeAAu alAAaleemu
هر آينه اوست شنواي دانا
چرا كه او شنواى داناست.
در حقيقت خدا شنواى داناست.
یقیناً او شنوا و داناست.
زيرا او شنوا و داناست
او همان شنواى داناست.
به راستى كه او شنواى داناست.
به يقين او شنواى داناست.
بدرستيكه او شنواى دانا است
بى گمان او شنواى داناست
اوست خدای شنوا و دانا.
كه اوست شنوا و دانا.
بدرستى كه او شنواى دانا است
كه او است همانا شنواى دانا
که او خدای شنوا و دانا (به گفتار و کردار خلق) است.
اوست شنوا، داناي مطلق.
That He truly is the hearing/listening, the knowledgeable.
Verily! He, only He, is the All-Hearer, the All-Knower.
Surely He is the All-hearing, the All-knowing.
for, verily, He alone is all-hearing, all-knowing!
Want hij ziet en hoort alles.
He is the Hearer, the Knowledgeable.
In verità Egli è Colui che tutto ascolta e conosce.
Verily! He, only He, is the All-Hearer, the All-Knower.
Воистину, Он – Слышащий, Знающий.
Ведь Он – слышащий, знающий.
Surely He is the Hearing, the Knowing.
Lo! He, only He, is the Hearer, the Knower.
Verily, He both bears and knows!
Kuşkusuz, O’dur iyice bilen, iyice duyan.
Surely, He is the Hearer, the Knower.
Verily, He, only He is the Hearer, the Knower.
He is the Hearer, the Omniscient.
For He heareth, knoweth all.
for He both heareth and knoweth.
HE is indeed the All-Hearing, the All-Knowing.
Denn Er ist der Allsehende, der Allwissende.
Ведь слышит Он и знает (все)!
Ул – Аллаһ сезнең сүзләрегезне ишетүче вә күңелләрегезне белүчедер.
بےشک وہ سننے اور جاننے والا ہے
بیشک وہ خوب سننے والا جاننے والا ہے،
‹