‹
قرآن، سوره الشمس (91)
سوره پسین: سوره الليل (92)
سوره پیشین: سوره البلد (90)
ردیف | عربی | برگردان آیتی |
سوره الشمس (91) آیه 1 | وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها | سوگند به آفتاب و روشني اش به هنگام ، چاشت ، |
سوره الشمس (91) آیه 2 | وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها | و سوگند به ماه چون از پي آن بر آيد ، |
سوره الشمس (91) آیه 3 | وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها | و سوگند به روز چون گيتي را روشن کند ، |
سوره الشمس (91) آیه 4 | وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها | و سوگند به شب چون فرو پوشدش ، |
سوره الشمس (91) آیه 5 | وَ السَّماءِ وَ ما بَناها | و سوگند به آسمان و آن که آن را برآورده ، |
سوره الشمس (91) آیه 6 | وَ الأَْرْضِ وَ ما طَحاها | و سوگند به زمين و آن که آن را بگسترده ، |
سوره الشمس (91) آیه 7 | وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها | و سوگند به نفس و آن که نيکويش بيافريده |
سوره الشمس (91) آیه 8 | فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها | سپس بديها و پرهيزگاريهايش را به او الهام کرده |
سوره الشمس (91) آیه 9 | قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها | که : هر که در پاکي آن کوشيد رستگار شد ، |
سوره الشمس (91) آیه 10 | وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها | و هر که در پليدي اش فرو پوشيد نوميد گرديد |
سوره الشمس (91) آیه 11 | كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْواها | قوم ثمود از روي سرکشي تکذيب کردند |
سوره الشمس (91) آیه 12 | إِذِ انْبَعَثَ أَشْقاها | آنگاه که شقي ترينشان برخاست ، |
سوره الشمس (91) آیه 13 | فَقالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وَ سُقْياها | پيامبر خدا به آنها گفت که ماده شتر خدا را سيراب کنيد |
سوره الشمس (91) آیه 14 | فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوها فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاها | تکذيبش کردند و شتر را پي کردند پس پروردگارشان به سبب گناهشان |
سوره الشمس (91) آیه 15 | وَ لا يَخافُ عُقْباها | و او از سرانجام کرده خويش بيمناک نشد |
‹