‹
قرآن، سوره الليل (92)
سوره پسین: سوره الضحى (93)
سوره پیشین: سوره الشمس (91)
ردیف | عربی | برگردان آیتی |
سوره الليل (92) آیه 1 | وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشى | سوگند به شب آنگاه که جهان را در خود فرو پوشد ، |
سوره الليل (92) آیه 2 | وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى | و سوگند به روز، آنگاه که آشکار شود ، |
سوره الليل (92) آیه 3 | وَ ما خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الأُْنْثى | و سوگند به آن که نر و ماده را بيافريد ، |
سوره الليل (92) آیه 4 | إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى | که : حاصل کوششهاي شما متفاوت است |
سوره الليل (92) آیه 5 | فَأَمَّا مَنْ أَعْطى وَ اتَّقى | اما کسي که بخشايش و پرهيزگاري کرد ، |
سوره الليل (92) آیه 6 | وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنى | و آن بهترين را تصديق کرد ، |
سوره الليل (92) آیه 7 | فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى | پس براي بهشت آماده اش مي کنيم |
سوره الليل (92) آیه 8 | وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى | اما آن کس که بخل و بي نيازي ورزيد ، |
سوره الليل (92) آیه 9 | وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنى | و آن بهترين را تکذيب کرد ، |
سوره الليل (92) آیه 10 | فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرى | او را براي دوزخ آماده مي سازيم |
سوره الليل (92) آیه 11 | وَ ما يُغْنِي عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدَّى | و چون هلاکش در رسد ، دارايي اش به حالش سود نبخشد |
سوره الليل (92) آیه 12 | إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُدى | و آنچه بر ماست راهنمايي است |
سوره الليل (92) آیه 13 | وَ إِنَّ لَنا لَلآْخِرَةَ وَ الأُْولى | و از آن ماست آن جهان و اين جهان |
سوره الليل (92) آیه 14 | فَأَنْذَرْتُكُمْ ناراً تَلَظَّى | پس شما را از آتشي که زبانه مي کشد مي ترسانم |
سوره الليل (92) آیه 15 | لا يَصْلاها إِلاَّ الأَْشْقَى | جز اهل شقاوت بدان در نيفتد : |
سوره الليل (92) آیه 16 | الَّذِي كَذَّبَ وَ تَوَلَّى | آن که تکذيب کرد و رويگردان شد |
سوره الليل (92) آیه 17 | وَ سَيُجَنَّبُهَا الأَْتْقَى | ، و پرهيزگارترين مردم را از آن دور دارند : |
سوره الليل (92) آیه 18 | الَّذِي يُؤْتِي مالَهُ يَتَزَكَّى | آن که مال خويش مي بخشايد و پاکي مي جويد |
سوره الليل (92) آیه 19 | وَ ما لأَِحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزى | و هيچ کس را بر او حقي نباشد که اينک پاداش خواهد ، |
سوره الليل (92) آیه 20 | إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الأَْعْلى | مگر جستن خشنودي پروردگار والاي خويش |
سوره الليل (92) آیه 21 | وَ لَسَوْفَ يَرْضى | و زودا که خشنود شود |
‹