در حمله «قتیبه» به «بیکند» (نزدیک بخارا) مردم شهر مقاومت درخشانی کردند. بطوریکه به تشریح «نرشخی» : «مدت پنجاه روز مسلمانان بیچاره شدند و رنج دیدند.» پس از دو ماه محاصره، سرانجام مردم شهر تقاضای صلح کردند. اما پس از پیمان صلح، حاکم عرب آنجا (ورقاء بن نصر باهلی) که به تصریح «طبری» : (پوشینه ی 9 – برگ 3902) «سالار نگهبانان قتیبه در خراسان بود» را کشتند و لذا «قتیبه» دستور داد تا «بیکند» را غارت کنند» خون و مال مردم بیکند مباح گردانید» بدنبال این فرمان.» … هرکه در «بیکند» اهل حرب بود همه را بکشت و هرکه باقی ماند، برده ساخت چنانکه اندر بیکند «بیکند» کس نماند و «بیکند» خراب شد…» بقول «نرشخی» : در این شهر در این زمان (88 هـ = 707 م) «بیکند» بیکند را زیادت از هزار رباط (کاروانسرا) بوده است به عدد دیهای بخارا» (تاریخ بخارا – برگ 25 و 61-62)
ملاحظاتی در تاریخ ایران – اسلام و «اسلام راستین» چاپ اول 1988 – آلمان (علی میرفطروس) برگ 81-82
مردم شهر صلح خواستند اما قتیبه نپذیرفت و با آنها نبرد کرد و به جنگ بر شهر ظفر یافت و همه جنگاوران آنجا را بکشت.
طفیل بن مرداس گوید: وقتی قتیبه بیکند را گشود چندان ظروف طلا و نقره به دست آوردند که شمار نبود،
گویند: در بیکند بسیار چیز گرفتند چندان چیز از بیکند به دست مسلمانان افتاد که نظیر آن را در خراسان به دست نیاورده بودند.
تاریخ طبری (پوشینه ی نهم) (بازگردان ابوالقاسم پاینده) (چاپ پنجم 1375 – ناشر – اساطیر) برگ 3812
گوید: پس از آن اشرس با کسان برفت و در بیکند جای گرفت. دشمن آب را از آنها ببرید. اشرس و مسلمانان آنروز و آن شب در اردوگاه خویش ببودند. صبحگاهان آبشان تمام شد حفاری کردند حفاری کردند اما آب به دست نیامد و تشنه ماندند و سوی شهر رفتند که از آنجا آب را از آنها بریده بودند.
تاریخ طبری (پوشینه ی نهم) (بازگردان ابوالقاسم پاینده) (چاپ پنجم 1375 – ناشر – اساطیر) برگ 4097
ابوبکر نرشخی ( تاریخ بخارا ): بیکند شهری بود از سغد (و سغد مرکز تجاری بین المللی در شرق ایران در زمان ساسانیان بود و شهری بسیار زیبا و ثروتمند) . «اندربیکند» مردی بود که دو دختر با جمال زیبا داشت. » ورقا ابن نصر » فرمانده سپاه اعراب هر دو دختر را از خانه بیرون کشید. مرد ایرانی گفت : در میان این شهر بزرگ چرا دختران مرا میبری؟ ورقا پاسخی نداد مرد بجست و کاردی بر وی بزد ورقا زخمی شد ولی کشته نشد چون خبر به قتیبه رسید گفته شد که همه شهر «حرب» هستند در نتیجه شهر به کلی منهدم گشت مردان قتل عام گشتند و اموال شهر به تصرف در آمد