مصعب بن حیان به نقل از برادرش مقاتل بن حیان گوید: ابن عامر با مردم مرو صلح كرد و احنف را با چهار هزار كس سوی طخارستان فرستاد كه برفت تا در مروروذ به محل قصر احنف رسید و مردم طخارستان و مردم گوزگان و طالقان و فاریاب بر ضد او فراهم آمدند و سه گروه بودند : سی هزار
تاریخ طبری ( پوشینه ی  ششم)( ترجمه ی ابوالقاسم پاینده) ( چاپ پنجم ١۳۷۵- ناشر- اساطیر) برگ ٢١۶۷

علی بن محمد گوید: جنید بن عبد الرحمن به سال صد و دوازدهم به غزا برون شد، آهنگ طخارستان داست، بر كنار نهر بلخ فرود آمد و عمارة بن حزیم را با هیجده هزار كس سوی طخارستان فرستاد، ابراهیم بن بسام لیثی را نیز با ده هزار كس از سمت دیگر فرستاد. گوید: تركان بجنبیدند و وسوی سمرقند آمدند و كه سورة بن حّر از مردم بنی ایان بن دارم، عامل آنجا بود. سوره به جنید نوشت كه : » خاقان ، تركان را به جنبش درآورده، من سوی انها رفتم امّا نتوانستم از دیوار سمرقند دفاع كنم، كمك، كمك.
تاریخ طبری ( پوشینه ی  ششم) ( ترجمه ی ابوالقاسم پاینده) ( چاپ پنجم 1375 – ناشر -.اساطیر) برگ 4114

و چون آنها را بسوی وی فرستاد همه را بکشت و به کرمانی نوشت کسانی را که پیش وی مانده اند ۳ بخش کند ، بخشی را بیاویزد و بخشی را دست و پا ببرد و بخشی را دست ببرد. گوید: کرمانی چنان کرد و بنه هایشان را بیاورد و در حراج فروخت. آنها که کشتشان و بیاویختشان ۴۰۰ کس بودند. گوید: اسد به سال صد و هیجدهم شهر بلخ را جایگاه کرد و دیو آنهارا به آنجا انتقال داد و ابگیرها بساخت. پس از آن به غزای طخارستان رفت و پس از آن به غزای سرزمین جیغویه رفت که فتح کرد و اسیر گرفت.
تاریخ طبری ، ترجمه ابوالقاسم پاینده ، پوشینه ی  نهم، چاپ پنجم- ۱۳۷۵، ناشر اساطیر. برگ ۴۱۶۷