در حمله به «شاپور» نیز، مردم مقاومت و پایداری بسیار كردند بطوریكه » عـُبید الله » ( سردار عرب) بسختی مجروح شد ، آنچنانكه به هنگام مرگ وصیت كرد تا به خونخواهی او، ساعتی مردم شاپور را قتل عام كنند. سپاهیان عرب نیز چنان كردند و بسیاری از مردم شهر
را بكشتند.
( تاریخ طبری – ج 5- ص 2011) ملاحظاتی در تاریخ ایران. اسلام و اسلام راستین چاپ اول 1988 آلمان ( علی میر فطرس) page 70

و چنان شد كه سنگی از منجنیق به عُبید الله خورد و یاران خویش وصیت كرد و گفت:» آن شاء الله این شهر را خواهید گشود به خونخواهی من ساعتی از مردم آنجا بكشید» و چنان كردند و بسیاری از مردم شهر را بكشتند.
تاریخ طبری ( پوشینه ی  پنجم) ( بازگردان ابوالقاسم پاینده) ( چاپ پنجم 1375 -ناشر – اساطیر) برگ  2011

و چون ابن ابی العاص از آن اعمال باز آمد، نوبت خلافت با عثمن ابن عفان (عثمان) آمده بود و شكل كارها از حادثه ی وفات عمر ابن الخطّاب بگشته ;[f116] و ولایت بصره هنوز به ابوموسی اشعری نسپرده و این سال بیست و چهار بود از هجرت. و چون خبر این حادثه به پارس افتاد، مردم كوره شاپور خواست و كازرون و دیگر اعمال، سربرآوردند و برادرد شهرك را به شاپور بردند و عصیان آغازیدند، پس
لشكر اسلام جنگ كردند و چون دانستند كی به قهر بخواهند ستد، صلح كردند و مالی دیگر خدمت بیت المال كردند و جزیه بر خویشتن گرفتند.
فارس نامه ی ابن بلخی ناشر : بنیاد فارس شناسی، چاپ 1374 برگ 275- 276

در سال بیست و پنجم از هجرت. پس ابن عفان- عثمان- ولایت بصره با ابوموسی اشعری سپرد و فرمود تا به پارس رود و مردم كوره شاپور ، سوم بار، نقض عهد كردند و ابوموسی اشعری و عثمن ابن ابی العاص به اتّفاق رفتند و فتح بشاپور كردند در سال بیست و ششم از هجرت.
فارس نامه ی ابن بلخی ناشر : بنیاد فارس شناسی، چاپ 1374 برگ  276

و چون مردم فارس خبر یافتند كه مسلمانان پراكنده شده اند سوی ولایت های خویش پراكنده شدند تا از آنجا دفاع كنند و سبب هزیمت و پراكندگی كارهایشان و تفرقه ی جمعشان همین بود. مشركین این را به فال بد گرفتند، گویا سرنوشت خویش را میدیدند. از جمله مجاشع بن مسعود با مسلمانان همراه خویش به آهنگ شاپور و ادرشیرخره رفتند و در توج با مردم فارس تلاقی كردند و چندانكه خدا خواست بجنگیدند، آنگاه خدا عزّ و جلّ مردم توج را از مقابل مسلمانان هزیمت كرد و مسلمانان را بر آنان تسلط داد كه هرچه خواستند از آنها كشتند و هرچه در اردوگاهشان بود غنیمتشان كرد كه به تصرف درآوردند، و این جنگ دوم توج بود كه پس از آن سربلند نكرد. نخستین فتح توج در ایام طاووس بود كه در آنجا جنگ شد و در اثنای آن، سپاه علا از نابودی نجات یافت، نتیجه ی جنگ اول و آخر یكجور بود. وقتی توج گشوده شد، مردم آنجا را دعوت كردند كه جزیه دهند و ذمی شوند كه بیامدند و پذیرفتند.
تاریخ طبری ( پوشینه ی  پنجم) ( بازگردان ابوءالقاسم پاینده) ( چاپ پنجم 1375 – ناشر- اساطیر) برگ  2007

نباته بیامد و با وی نبرد كرد.داود كشته شد و سلیمان سوی شاپور گریخت كه كردان آنجا بودند و بر شهر تسلط داشتند و مسیح ابن حواری را برون كرده بودند. گویند : سلیمان با كردان نبرد كرد و آنها را از شاپور برون راند.
تاریخ طبری ( پوشینه ی  دهم)  ( بازگردان ابوءالقاسم پاینده) ( چاپ پنجم 1375 – ناشر- اساطیر) برگ  4541