‹
قرآن، سوره الأنبياء (21)
سوره پسین: سوره الحج (22)
سوره پیشین: سوره طه (20)
ردیف | عربی | برگردان آیتی |
سوره الأنبياء (21) آیه 1 | اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ | روز حساب مردم نزديک شد و آنان همچنان ، به غفلت رويگردانند |
سوره الأنبياء (21) آیه 2 | ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلاَّ اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ | از سوي پروردگارشان برايشان هيچ اندرز تازه اي نيامد ، جز آنکه آن را شنيدند و سرگرم بازيچه بودند |
سوره الأنبياء (21) آیه 3 | لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ | دلهايشان به لهو خو گرفته است و آن ستمگران سر در گوش يکديگر نهادندو، گفتند : آيا اين مرد جز اين است که انساني همانند شماست ؟ آيا با آنکه به چشم خود مي بينيد ، همچنان از پي جادو مي رويد ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 4 | قالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّماءِ وَ الأَْرْضِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ | گفت : پروردگار من از هر سخني در آسمان و زمين آگاه است و او شنوا و داناست |
سوره الأنبياء (21) آیه 5 | بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنا بِآيَةٍ كَما أُرْسِلَ الأَْوَّلُونَ | گفتند : نه ، خوابهاي پريشان است ، يا دروغي است که مي بندد يا شاعري است پس براي ما از آن گونه که به پيامبران پيشين داده شده بود معجزه اي بياورد |
سوره الأنبياء (21) آیه 6 | ما آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها أَ فَهُمْ يُؤْمِنُونَ | پيش از آنها مردم قريه اي را که هلاک کرديم ايمان نياورده بودند آيااينان ، ايمان مي آورند ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 7 | وَ ما أَرْسَلْنا قَبْلَكَ إِلاَّ رِجالاً نُوحِي إِلَيْهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ | ما پيش از تو به رسالت نفرستاديم مگر مرداني را که به آنها وحي مي کرديم و اگر خود نمي دانيد از اهل کتاب بپرسيد |
سوره الأنبياء (21) آیه 8 | وَ ما جَعَلْناهُمْ جَسَداً لا يَأْكُلُونَ الطَّعامَ وَ ما كانُوا خالِدِينَ | آنها را کالبدهايي نکرديم که به طعام نيازمند نباشند و عمر جاويدان هم نداشتند |
سوره الأنبياء (21) آیه 9 | ثُمَّ صَدَقْناهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَيْناهُمْ وَ مَنْ نَشاءُ وَ أَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ | سپس هر وعده اي که با ايشان نهاديم برآورديم ، و آنها و هر کس را که خواستيم رهانيديم و گزافکاران را هلاک کرديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 10 | لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ | کتابي بر شما نازل کرده ايم که در آن آوازه بزرگي شماست آيا به عقل در نمي يابيد ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 11 | وَ كَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْيَةٍ كانَتْ ظالِمَةً وَ أَنْشَأْنا بَعْدَها قَوْماً آخَرِينَ | و چه بسيار ستمکاره مردمي را که هلاک کرديم و به جايشان مردمي ديگر، بيافريديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 12 | فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنا إِذا هُمْ مِنْها يَرْكُضُونَ | چون عذاب ما را حس مي کردند به ناگاه از آنجا مي گريختند |
سوره الأنبياء (21) آیه 13 | لا تَرْكُضُوا وَ ارْجِعُوا إِلى ما أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَ مَساكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْئَلُونَ | مگريزيد به ناز و تنعم و خانه هاي خويش بازگرديد ، تا بازخواست گرديد |
سوره الأنبياء (21) آیه 14 | قالُوا يا وَيْلَنا إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ | گفتند : واي بر ما ، ما ستمکاره بوده ايم |
سوره الأنبياء (21) آیه 15 | فَما زالَتْ تِلْكَ دَعْواهُمْ حَتَّى جَعَلْناهُمْ حَصِيداً خامِدِينَ | و همواره سخنشان اين بود ، تا همه را چون کشته درويده و آتش خاموش گشته گردانيديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 16 | وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الأَْرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ | ما اين آسمان و زمين و آنچه را ميان آن دوست به بازيچه نيافريده ايم ، |
سوره الأنبياء (21) آیه 17 | لَوْ أَرَدْنا أَنْ نَتَّخِذَ لَهْواً لاَتَّخَذْناهُ مِنْ لَدُنَّا إِنْ كُنَّا فاعِلِينَ | اگر خواستار بازيچه اي مي بوديم خود آن را مي آفريديم ،اگر خواسته بوديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 18 | بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْباطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ وَ لَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ | بلکه حق را بر سر باطل مي زنيم ، تا آن را درهم کوبد و باطل نابود شونده است و واي بر شما از آنچه به خدا نسبت مي دهيد |
سوره الأنبياء (21) آیه 19 | وَ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الأَْرْضِ وَ مَنْ عِنْدَهُ لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ لا يَسْتَحْسِرُونَ | از آن اوست هر که در آسمانها و زمين است و آنان که در نزد او هستند، از عبادتش به تکبر سر نمي تابند و خسته نمي شوند |
سوره الأنبياء (21) آیه 20 | يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ لا يَفْتُرُونَ | شب و روز ، بي آنکه فتوري در آنان پديد آيد ، تسبيح مي گويند |
سوره الأنبياء (21) آیه 21 | أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِنَ الأَْرْضِ هُمْ يُنْشِرُونَ | آيا، در زمين خداياني برگزيده اند که مردگان را از گور بر مي انگيزند ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 22 | لَوْ كانَ فِيهِما آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتا فَسُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ | اگر در زمين و آسمان خداياني جز الله مي بود ، هر دو تباه مي شدند پس الله پروردگار عرش از هر چه به وصفش مي گويند منزه است |
سوره الأنبياء (21) آیه 23 | لا يُسْئَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَ هُمْ يُسْئَلُونَ | او در برابر هيچ يک از کارهايي که مي کند ، بازخواست نمي شود ولي مردم بازخواست مي شوند |
سوره الأنبياء (21) آیه 24 | أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً قُلْ هاتُوا بُرْهانَكُمْ هذا ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ وَ ذِكْرُ مَنْ قَبْلِي بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُمْ مُعْرِضُونَ | آيا به جز او خداياني را برگزيده اند ؟ بگو : حجت خويش بياوريد در اين کتاب آوازه کساني است که با من هستند و آوازه کساني که پيش از من بوده اند نه ، بيشترينشان چيزي از حق نمي دانند و از آن اعراض مي کنند |
سوره الأنبياء (21) آیه 25 | وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدُونِ | ما پيش از تو هيچ پيامبري نفرستاديم ، جز آنکه به او وحي کرديم که جز، من خدايي نيست پس مرا بپرستيد |
سوره الأنبياء (21) آیه 26 | وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ | و گفتند که خداي رحمان صاحب فرزند است منزه است او بلکه آنان بندگاني گرامي هستند ، |
سوره الأنبياء (21) آیه 27 | لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ | در سخن بر او پيشي نمي گيرند و به فرمان او کار مي کنند |
سوره الأنبياء (21) آیه 28 | يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا يَشْفَعُونَ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضى وَ هُمْ مِنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ | مي داند ، هر چه در برابر آنهاست و هر چه پشت سر آنهاست و آنان ، جزکساني را که خدا از آنها خشنود است شفاعت نمي کنند و از بيم او لرزانند |
سوره الأنبياء (21) آیه 29 | وَ مَنْ يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي إِلهٌ مِنْ دُونِهِ فَذلِكَ نَجْزِيهِ جَهَنَّمَ كَذلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ | هر کس از آنها که بگويد : من سواي او خدايم ، جزاي چنين کسي جهنم است و ظالمان را چنين کيفر مي دهيم |
سوره الأنبياء (21) آیه 30 | أَ وَ لَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الأَْرْضَ كانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَ فَلا يُؤْمِنُونَ | آيا کافران نمي دانند که آسمانها و زمين بسته بودند ، ما آنها را گشوديم و هر چيز زنده اي را از آب پديد آورديم ؟ چرا ايمان نمي آورند ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 31 | وَ جَعَلْنا فِي الأَْرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِهِمْ وَ جَعَلْنا فِيها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ | و بر زمين کوهها بيافريديم تا نلرزاندشان و در آن راههاي فراخ ساختيم ،، باشد که راه خويش بيابند |
سوره الأنبياء (21) آیه 32 | وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ هُمْ عَنْ آياتِها مُعْرِضُونَ | و آسمان را سقفي مصون از تعرض کرديم و باز هم از عبرتهاي آن اعراض مي کنند |
سوره الأنبياء (21) آیه 33 | وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ | اوست کسي که شب و روز و آفتاب و ماه را که هر يک در فلکي شناورند ،بيافريد |
سوره الأنبياء (21) آیه 34 | وَ ما جَعَلْنا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِكَ الْخُلْدَ أَ فَإِنْ مِتَّ فَهُمُ الْخالِدُونَ | ما پيش از تو هيچ بشري را جاويدان نساخته ايم چسان اگر تو نيز بميري آنها جاويدان بمانند ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 35 | كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنا تُرْجَعُونَ | هر کسي طعم مرگ را مي چشد و شما را به خير و شر مي آزماييم و همه به نزد ما باز مي گرديد |
سوره الأنبياء (21) آیه 36 | وَ إِذا رَآكَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلاَّ هُزُواً أَ هذَا الَّذِي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَ هُمْ بِذِكْرِ الرَّحْمنِ هُمْ كافِرُونَ | کافران چون تو را ببينند بي شک مسخره ات خواهند کرد ، که : آيا اين ، همان مردي است که از خدايانتان به بدي ياد مي کند ؟ و اينان خود ياد خداي رحمان را منکرند |
سوره الأنبياء (21) آیه 37 | خُلِقَ الإِْنْسانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آياتِي فَلا تَسْتَعْجِلُونِ | آدمي شتابکار آفريده شده آيات خود را به شما نشان خواهم داد ، شتاب مکنيد |
سوره الأنبياء (21) آیه 38 | وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ | مي گويند : اگر راست مي گوييد ، پس آن وعده کجاست ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 39 | لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لا يَكُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ | کافران ، آنگاه که نتوانند آتش را از چهره و پشت خويش بازدارند و کسي به ، ياريشان بر نخيزد ، خواهند دانست |
سوره الأنبياء (21) آیه 40 | بَلْ تَأْتِيهِمْ بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّها وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ | اما نه ، قيامت به ناگهان فراز آيد و حيرانشان سازد و از عهده بازگرداندن آن بر نيايند و مهلتشان ندهند |
سوره الأنبياء (21) آیه 41 | وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ | پيامبراني را که پيش از تو بودند نيز به مسخره گرفته بودند ولي عذابي که مسخره اش مي کردند بر سر مسخره کنندگان فرود آمد |
سوره الأنبياء (21) آیه 42 | قُلْ مَنْ يَكْلَؤُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ مِنَ الرَّحْمنِ بَلْ هُمْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِمْ مُعْرِضُونَ | بگو : کيست آن که شما را شب و روز از قهر خداي رحمان حفظ مي کند ؟، بااين همه از ياد کردن پروردگارشان اعراض مي کنند |
سوره الأنبياء (21) آیه 43 | أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُمْ مِنْ دُونِنا لا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ أَنْفُسِهِمْ وَ لا هُمْ مِنَّا يُصْحَبُونَ | يا آنکه خداياني دارند که به جاي ما آنان را از حوادث نگه مي دارند ؟ نه ، آن خدايان ياري خويشتن نتوانند و ما نيز آنان را پناه ندهيم |
سوره الأنبياء (21) آیه 44 | بَلْ مَتَّعْنا هؤُلاءِ وَ آباءَهُمْ حَتَّى طالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ أَ فَلا يَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِي الأَْرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها أَ فَهُمُ الْغالِبُونَ | بلکه ما آنها و پدرانشان را بهره مند کرديم تا عمرشان به درازا کشيد آيا نمي بينند که قصد اين سرزمين مي کنيم و از اطراف آن مي کاهيم ؟ آيا باز هم آنها پيروزند ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 45 | قُلْ إِنَّما أُنْذِرُكُمْ بِالْوَحْيِ وَ لا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعاءَ إِذا ما يُنْذَرُونَ | بگو : من شما را به وحي بيم مي دهم ولي کران را چون بيم دهند ، نمي ، شنوند |
سوره الأنبياء (21) آیه 46 | وَ لَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يا وَيْلَنا إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ | و اگر شمه اي از عذاب پروردگارت به آنها برسد ، خواهند گفت : واي برما که ستمکار بوده ايم |
سوره الأنبياء (21) آیه 47 | وَ نَضَعُ الْمَوازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ إِنْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَ كَفى بِنا حاسِبِينَ | روز قيامت ترازوهاي عدل را تعبيه مي کنيم ، و به هيچ کس ستم نمي شود، اگر عملي به سنگيني يک خردل هم باشد به حسابش مي آوريم ، که ما حساب کردن را بسنده ايم |
سوره الأنبياء (21) آیه 48 | وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسى وَ هارُونَ الْفُرْقانَ وَ ضِياءً وَ ذِكْراً لِلْمُتَّقِينَ | به موسي و هارون کتابي داديم که حق و باطل را از يکديگر تميز مي دهد و روشني و اندرز است براي پرهيزگاران |
سوره الأنبياء (21) آیه 49 | الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَ هُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ | آنان که از خداي خويش در نهان مي ترسند و از روز قيامت هراسناکند |
سوره الأنبياء (21) آیه 50 | وَ هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ أَنْزَلْناهُ أَ فَأَنْتُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ | اين مبارک قرآني است که نازل کرده ايم آيا منکر آن هستيد ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 51 | وَ لَقَدْ آتَيْنا إِبْراهِيمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَ كُنَّا بِهِ عالِمِينَ | پيش از اين به ابراهيم نيروي شناختش را عطا کرديم و به او آگاه بوديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 52 | إِذْ قالَ لأَِبِيهِ وَ قَوْمِهِ ما هذِهِ التَّماثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَها عاكِفُونَ | آنگاه که به پدرش و قومش گفت : اين تنديسها که به پرستش آنها دل نهاده ، ايد چيستند ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 53 | قالُوا وَجَدْنا آباءَنا لَها عابِدِينَ | گفتند : پدرانمان را ديديم که آنها را مي پرستيدند |
سوره الأنبياء (21) آیه 54 | قالَ لَقَدْ كُنْتُمْ أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ | گفت : هر آينه شما و پدرانتان در گمراهي آشکاري بوده ايد |
سوره الأنبياء (21) آیه 55 | قالُوا أَ جِئْتَنا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللاَّعِبِينَ | گفتند : براي ما سخن حقي آورده اي ، يا ما را به بازي گرفته اي ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 56 | قالَ بَلْ رَبُّكُمْ رَبُّ السَّماواتِ وَ الأَْرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَ أَنَا عَلى ذلِكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ | گفت : نه ، پروردگار شما ، پروردگار آسمانها و زمين است آن که آنهارا بيافريده است و من بر اين سخن که مي گويم گواهي مي دهم |
سوره الأنبياء (21) آیه 57 | وَ تَاللَّهِ لأََكِيدَنَّ أَصْنامَكُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ | و به خدا سوگند که چون شما برويد ، چاره اين بتانتان را خواهم کرد |
سوره الأنبياء (21) آیه 58 | فَجَعَلَهُمْ جُذاذاً إِلاَّ كَبِيراً لَهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ | آنها را خرد کرد مگر بزرگ ترينشان را ، تا مگر به آن رجوع کنند |
سوره الأنبياء (21) آیه 59 | قالُوا مَنْ فَعَلَ هذا بِآلِهَتِنا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ | ، گفتند : چه کس به خدايان ما چنين کرده است ؟ هر آينه او از ستمکاران است |
سوره الأنبياء (21) آیه 60 | قالُوا سَمِعْنا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقالُ لَهُ إِبْراهِيمُ | گفتند : شنيده ايم که جواني به نام ابراهيم ، از آنها سخن مي گفته است |
سوره الأنبياء (21) آیه 61 | قالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلى أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ | گفتند : او را به محضر مردم بياوريد ، تا شهادت دهند |
سوره الأنبياء (21) آیه 62 | قالُوا أَ أَنْتَ فَعَلْتَ هذا بِآلِهَتِنا يا إِبْراهِيمُ | گفتند : اي ابراهيم ، تو با خدايان ما چنين کرده اي ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 63 | قالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هذا فَسْئَلُوهُمْ إِنْ كانُوا يَنْطِقُونَ | گفت : بلکه بزرگ ترينشان چنين کرده است اگر سخن مي گويند از آنها، بپرسيد |
سوره الأنبياء (21) آیه 64 | فَرَجَعُوا إِلى أَنْفُسِهِمْ فَقالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ | با خودشان گفت و گو کردند و گفتند : شما خود ستمکار هستيد |
سوره الأنبياء (21) آیه 65 | ثُمَّ نُكِسُوا عَلى رُؤُسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ ما هؤُلاءِ يَنْطِقُونَ | آنگاه به حيرت سر فرو داشتند و گفتند : تو خود مي داني که اينان سخن نمي گويند |
سوره الأنبياء (21) آیه 66 | قالَ أَ فَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَنْفَعُكُمْ شَيْئاً وَ لا يَضُرُّكُمْ | گفت : آيا سواي الله چيزي را مي پرستيد که نه شما را سود مي رساند نه زيان |
سوره الأنبياء (21) آیه 67 | أُفٍّ لَكُمْ وَ لِما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ | بيزارم از شما و از آن چيزهايي که سواي الله مي پرستيد آيا به عقل ، درنمي يابيد ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 68 | قالُوا حَرِّقُوهُ وَ انْصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ فاعِلِينَ | گفتند : اگر مي خواهيد کاري بکنيد ، بسوزانيدش و خدايان خود را نصرت دهيد |
سوره الأنبياء (21) آیه 69 | قُلْنا يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِيمَ | گفتيم : اي آتش ، بر ابراهيم خنک و سلامت باش |
سوره الأنبياء (21) آیه 70 | وَ أَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الأَْخْسَرِينَ | مي خواستند براي ابراهيم مکري بينديشند ، ولي ما زيانکارشان گردانيديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 71 | وَ نَجَّيْناهُ وَ لُوطاً إِلَى الأَْرْضِ الَّتِي بارَكْنا فِيها لِلْعالَمِينَ | او و لوط را رهانيديم و به سرزميني که آن را برکت جهانيان قرار داده ايم ، برديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 72 | وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ نافِلَةً وَ كُلاًّ جَعَلْنا صالِحِينَ | و به او اسحاق و فرزندزاده اي چون يعقوب را بخشيديم و همه را از شايستگان گردانيديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 73 | وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إِيتاءَ الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابِدِينَ | و همه را پيشواياني ساختيم که به امر ما هدايت مي کردند و انجام ، دادن کارهاي نيک و بر پاي داشتن نماز و دادن زکات را به آنها وحي کرديم و همه پرستنده ما بودند |
سوره الأنبياء (21) آیه 74 | وَ لُوطاً آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقِينَ | و به لوط حکم و علم داديم و از آن قريه که مردمش مرتکب پليديها مي شدند نجاتش بخشيديم آنها که مردمي بد و فاسق بودند |
سوره الأنبياء (21) آیه 75 | وَ أَدْخَلْناهُ فِي رَحْمَتِنا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ | او را در رحمت خويش داخل کرديم که او از شايستگان بود |
سوره الأنبياء (21) آیه 76 | وَ نُوحاً إِذْ نادى مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ | و نوح را، ياد کن که پيش از آن ما را ندا داد و ما به او پاسخ داديم و او و خاندانش را از محنتي بزرگ رهانيديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 77 | وَ نَصَرْناهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْناهُمْ أَجْمَعِينَ | و او را بر مردمي که آيات ما را تکذيب مي کردند پيروزي داديم آنان بد مردمي بودند و ما همه را غرقه ساختيم |
سوره الأنبياء (21) آیه 78 | وَ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ إِذْ يَحْكُمانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَ كُنَّا لِحُكْمِهِمْ شاهِدِينَ | و داود و سليمان را ياد کن آنگاه که در باره کشتزاري داوري کردند که گوسفندان آن قوم ، بي شبان در آنجا مي چريدند و ما شاهد داوري آنها بوديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 79 | فَفَهَّمْناها سُلَيْمانَ وَ كُلاًّ آتَيْنا حُكْماً وَ عِلْماً وَ سَخَّرْنا مَعَ داوُدَ الْجِبالَ يُسَبِّحْنَ وَ الطَّيْرَ وَ كُنَّا فاعِلِينَ | و اين شيوه داوري را به سليمان آموختيم و همه را حکم و علم داديم و، کوهها را مسخر داود گردانيديم که آنها و پرندگان با او تسبيح مي گفتند و اين همه ما کرديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 80 | وَ عَلَّمْناهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ لِتُحْصِنَكُمْ مِنْ بَأْسِكُمْ فَهَلْ أَنْتُمْ شاكِرُونَ | و به او آموختيم تا برايتان زره بسازد تا شما را به هنگام جنگيدنتان حفظ کند آيا سپاسگزاري مي کنيد ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 81 | وَ لِسُلَيْمانَ الرِّيحَ عاصِفَةً تَجْرِي بِأَمْرِهِ إِلى الأَْرْضِ الَّتِي بارَكْنا فِيها وَ كُنَّا بِكُلِّ شَيْءٍ عالِمِينَ | و تند باد را مسخر سليمان کرديم که به امر او در آن سرزمين که برکتش داده بوديم حرکت مي کرد و ما بر هر چيزي آگاهيم |
سوره الأنبياء (21) آیه 82 | وَ مِنَ الشَّياطِينِ مَنْ يَغُوصُونَ لَهُ وَ يَعْمَلُونَ عَمَلاً دُونَ ذلِكَ وَ كُنَّا لَهُمْ حافِظِينَ | و گروهي از ديوان برايش در دريا غواصي مي کردند و جز آن به کارهاي ، ديگرمشغول بودند و ما حافظ آنها بوديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 83 | وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ | و ايوب را ياد کن آنگاه که پروردگارش را ندا داد : به من بيماري و رنج رسيده است و تو مهربان ترين مهرباناني |
سوره الأنبياء (21) آیه 84 | فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَكَشَفْنا ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَيْناهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِكْرى لِلْعابِدِينَ | دعايش را اجابت کرديم و آزار از او دور کرديم و خاندانش را و همانند آنها را با آنها به او بازگردانيديم و اين رحمتي بود از جانب ما ، تا خداپرستان همواره به ياد داشته باشند |
سوره الأنبياء (21) آیه 85 | وَ إِسْماعِيلَ وَ إِدْرِيسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ | و اسماعيل و ادريس و ذوالکفل را ياد کن که همه از صابران بودند |
سوره الأنبياء (21) آیه 86 | وَ أَدْخَلْناهُمْ فِي رَحْمَتِنا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ | ، آنان را مشمول بخشايش خويش گردانيديم و همه از شايستگان بودند |
سوره الأنبياء (21) آیه 87 | وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ | و ذوالنون را ، آنگاه که خشمناک برفت و پنداشت که هرگز بر او تنگ نمي گيريم و در تاريکي ندا داد : هيچ خدايي جز تو نيست ، تو منزه هستي ومن از ستمکاران هستم |
سوره الأنبياء (21) آیه 88 | فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ | دعايش را مستجاب کرديم و او را از اندوه رهانيديم و مؤمنان را، اينچنين مي رهانيم |
سوره الأنبياء (21) آیه 89 | وَ زَكَرِيَّا إِذْ نادى رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوارِثِينَ | و زکريا را ياد کن ، آنگاه که پروردگارش را ندا داد : اي پروردگار من ،مرا تنها وامگذار و تو بهترين وارثاني |
سوره الأنبياء (21) آیه 90 | فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ | دعايش را مستجاب کرديم و به او يحيي را بخشيديم و زنش را برايش شايسته گردانيديم اينان در کارهاي نيک شتاب مي کردند و با بيم و اميد مارا مي خواندند و در برابر ما خاشع بودند |
سوره الأنبياء (21) آیه 91 | وَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِيها مِنْ رُوحِنا وَ جَعَلْناها وَ ابْنَها آيَةً لِلْعالَمِينَ | و آن زن را ياد کن که شرمگاه خود را نگاه داشت و ما از روح خود در او، دميديم و او و فرزندش را براي جهانيان عبرتي گردانيديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 92 | إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ | اين شريعت شماست ، شريعتي يگانه و من پروردگار شمايم ، مرا بپرستيد |
سوره الأنبياء (21) آیه 93 | وَ تَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنا راجِعُونَ | و در دين خويش فرقه فرقه شدند همه به نزد ما باز مي گردند |
سوره الأنبياء (21) آیه 94 | فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا كُفْرانَ لِسَعْيِهِ وَ إِنَّا لَهُ كاتِبُونَ | هر کس که کاري شايسته کند و ايمان آورده باشد ، کوشش او را ناسپاسي ، نيست و ما اعمالش را مي نويسيم |
سوره الأنبياء (21) آیه 95 | وَ حَرامٌ عَلى قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ | و قريه اي را که به هلاکت رسانده ايم محال است که بازگشتي داشته باشند |
سوره الأنبياء (21) آیه 96 | حَتَّى إِذا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُمْ مِنْ كُلِّ حَدَبٍ يَنْسِلُونَ | تا آنگاه که ياجوج و ماجوج گشوده شوند و آنان از بلنديها به شتاب سرازير گردند |
سوره الأنبياء (21) آیه 97 | وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذا هِيَ شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يا وَيْلَنا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا بَلْ كُنَّا ظالِمِينَ | و آن وعده راستين نزديک گردد و چشمان کافران همچنان خيره ماند : واي ، برما ، ما از اين حال غافل بوديم نه ، که ستمکار مي بوديم |
سوره الأنبياء (21) آیه 98 | إِنَّكُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ | شما و آن چيزهايي که سواي الله مي پرستيديد هيزمهاي جهنميد شما به جهنم خواهيد رفت |
سوره الأنبياء (21) آیه 99 | لَوْ كانَ هؤُلاءِ آلِهَةً ما وَرَدُوها وَ كُلٌّ فِيها خالِدُونَ | اگر اينان خدايان مي بودند به جهنم نمي رفتند و حال آنکه همه در جهنم جاويدانند |
سوره الأنبياء (21) آیه 100 | لَهُمْ فِيها زَفِيرٌ وَ هُمْ فِيها لا يَسْمَعُونَ | آنان در جهنم فرياد مي کشند و در آنجا هيچ نمي شنوند |
سوره الأنبياء (21) آیه 101 | إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى أُولئِكَ عَنْها مُبْعَدُونَ | کساني که پيش از اين مقرر کرده ايم که به آنها نيکويي کنيم ، از جهنم بر کنارند |
سوره الأنبياء (21) آیه 102 | لا يَسْمَعُونَ حَسِيسَها وَ هُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ | اينان صداي دوزخ را نمي شنوند و در بهشت که هر چه خواهند مهياست ،، جاودانه اند |
سوره الأنبياء (21) آیه 103 | لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الأَْكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ | آن وحشت بزرگ غمگينشان نکند و فرشتگان به ديدارشان آيند که اين همان روزي است که شما را وعده داده بودند |
سوره الأنبياء (21) آیه 104 | يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ وَعْداً عَلَيْنا إِنَّا كُنَّا فاعِلِينَ | روزي که آسمان را چون طوماري نوشته در هم نورديم و چنان که نخستين ، باربيافريديم آفرينش از سر گيريم اين وعده اي است که برآوردنش بر عهده ماست و ما چنان خواهيم کرد |
سوره الأنبياء (21) آیه 105 | وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَْرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ | و ما در زبور پس از تورات نوشته ايم که اين زمين را بندگان صالح من به ميراث خواهند برد |
سوره الأنبياء (21) آیه 106 | إِنَّ فِي هذا لَبَلاغاً لِقَوْمٍ عابِدِينَ | و در اين کتاب تبليغي است براي مردم خداپرست |
سوره الأنبياء (21) آیه 107 | وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ | و نفرستاديم تو را ، جز آنکه مي خواستيم به مردم جهان رحمتي ارزاني داريم |
سوره الأنبياء (21) آیه 108 | قُلْ إِنَّما يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ | بگو : به من وحي شده که خداي شما خدايي است يکتا ، آيا بدان گردن مي نهيد ؟ |
سوره الأنبياء (21) آیه 109 | فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنْتُكُمْ عَلى سَواءٍ وَ إِنْ أَدْرِي أَ قَرِيبٌ أَمْ بَعِيدٌ ما تُوعَدُونَ | پس اگر رويگردان شدند ، بگو : شما را خبر دادم تا همه در آگاهي يکسان ، باشيد و من نمي دانم آنچه شما را وعده کرده اند نزديک است يا دور |
سوره الأنبياء (21) آیه 110 | إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَ يَعْلَمُ ما تَكْتُمُونَ | اوست که مي داند هر سخني را که به آواز بلند گوييد يا در دل پنهان داريد |
سوره الأنبياء (21) آیه 111 | وَ إِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلى حِينٍ | و نمي دانم شايد اين آزمايشي براي شما و بهره مندي تا به هنگام مرگ باشد |
سوره الأنبياء (21) آیه 112 | قالَ رَبِّ احْكُمْ بِالْحَقِّ وَ رَبُّنَا الرَّحْمنُ الْمُسْتَعانُ عَلى ما تَصِفُونَ | بگو : اي پروردگار من ، به حق داوري کن و پروردگار ما بخشاينده است و به رغم آنچه مي گوييد همه از او ياوري مي جويند |
‹